مدیریت مدرن
یه پاتوق حرفه ای برای مباحث مدرن مدیریتی (مدیریت ریسک، مدیریت کسب و کار، مدیریت کیفیت، مدیریت محیط زیست، مدیریت بحران، مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی، مدیریت انرژی و ...)
مدیریت مدرن
یه پاتوق حرفه ای برای مباحث مدرن مدیریتی (مدیریت ریسک، مدیریت کسب و کار، مدیریت کیفیت، مدیریت محیط زیست، مدیریت بحران، مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی، مدیریت انرژی و ...)برای علاقمندان به داشتن فروشگاه اینترنتی
دوست داری فروشگاه کاملا رایگان اینترنتی داشته باشی؟
Sellfile را به شما پیشنهاد کنم. لینک زیر:
****************************************************************
#مدلسازی_کسب_و_کار
بخش 3:
عنصر 2: #بخش_های_مشتری
بخش های مشتری، گروهی از افراد حقیقی یا حقوقی هستند که اصولا بنگاه ما بنا نهاده شده است تا آنها را بیابد یا با آنها ارتباط برقرار کند تا به آنها خدمات یا محصولاتی را ارائه دهد. در بنگاه های تجاری، ارائه ی محصولات و خدمات منجر به شکل گیری #جریان_درآمدی می شود. گرچه در سازمان های غیر انتفاعی (به معنی واقعی کلمه و نه آن گونه که در ایران رایج است) خلق پول، محتوای اصلی کسب و کار سازمان نیست، اما با این حال در برخی سازمان های غیر انتفاعی نیز ممکن است بخشی از جریان درآمدی از طریق مشتری تامین شود به عنوان مثال حق الزحمه هایی که در برخی سازمان های دولتی برای ارائه برخی خدمات صورت می پذیرد.
بسته به نوع کسب و کار، ممکن است ضرورت داشته باشد تا بخش بندی (Segmentation) از مشتریان صورت بپذیرد که در این صورت ممکن است سطح خدمات/محصولات ارائه شده از جانب سازمان/بنگاه تجاری برای آنها متفاوت باشد. ممکن است بسته به ضرورت برای هر یک از این بخش ها طبق سیاست های کلان سازمان، برندی اختصاصی شکل بگیرد که قرار است صرفا همان بخش مشتریان را پوشش دهد. در اینجاست که ملاحظه می کنیم چرا بسیاری از شرکت ها با چندین برند در بازار حضور پیدا می کنند در حالی که در عمل، هویتی واحد را دارند.
برای ارتباط با مشتریان عضو دیگری از اجزای 9 گانه ی #مدلسازی_کسب_و_کار مطرح می شود و آن #درگاه_ها_و_کانال ها است که مبنای ارتباط با مشتری خواهند بود. همان طور که پیشتر مطرح شد، استراتژی در دو بخش از بازار ممکن است به طور کلی متفاوت باشد مثلا محصولی ممکن است یک بنگاه تجاری برای طبقه ی متوسط با قیمت متوسط و حتی پایین تر از آن و در تیراژی وسیع (صرفه جویی در مقیاس) عرضه شود اما محصول دیگر (یا بهتر بگوویم برند دیگری از محصولات همان شرکت) با قیمتی بسیار بالاتر در تیراژ اندک عرضه شود. این که در هر بازار، تمرکز بر چه عاملی باشد یا نباشد، به مطالعات استراتژیک سازمان و نیز تصمیمات استراتژیک آن بستگی دارد.
شناخت و بخش بندی مبتنی بر واقعیت بازار و مشتریان، یکی از اجزای غیر قابل چشم پوشی مدلسازی هر کسب و کاری است.به عنوان مثال، یک روزنامه فروش ساده (گرچه این شغل به تعبیر من با روند تکنولوژی نفس های آخر خود را می کشد) ممکن است برای بخشی از بازار تحویل روزنامه به مشتریان ثروتمند را طوری طراحی کند که نیازی به پیاده شدن آنها از اتومبیل نباشد، یا برای گروهی دیگر تحویل روزانه در محل کار آنها را در دستور کار قرار دهد، یا بخش هایی از کسب و کارش هم وجود داشته باشند که مجلات خارجی با قیمت بالا یا مجلات تمام رنگی را به آنها عرضه کند. در کنار تمام این بخش های نام برده شده، بخش معمول بازار هم وجود دارد که به طور روزمره به روزنامه فروشی مراجعه می کند و جریده ی موردنظر خود را بدون هرگونه امتیازی تهیه می کند.
نوع رفتار سازمان (منظور بُعد اخلاقی رفتار نیست، بلکه نوع نگرش سازمان است) به بخش های مختلف مشتری متفاوت است بدین معنی که ممکن است یک فرد یا گروه به خصوصی استخدام شوند تا صرفا به بخش خاصی از بازار خدمت ارائه دهند مثلا در بانک های خارجی (حتی در بانک های ایرانی هم به تازگی) گروهی تربیت شده اند که با مشتریان از طبقه ی بالا و آنهایی که تسهیلات کلان و با سودآوری مناسب برای بانک ها، دریافت می کنند تعاول داشته باشند که این افراد، گذشته از آموزش های معمول آموزش خاص دیگر برخوردی و رفتاری را فرا گرفته اند.
در پایان تشریح 9 عنصر، جمع بندی جامعی از ارتباط میان این عناصر به حضور ارائه خواهیم داد.
منتظر پست های ما باشید.
***************************
مدرن مدیریت کنیم!
modernmanagement.sellfile.ir
کانال:
https://t.me/joinchat/AAAAADwASGBjvEsPiSZOFg
از فروشگاه Sell file بازدید کنید.
چنانچه دارای فایل هایی از نوع آموزشی، و غیره هستید که علاقمند به فروش هستید، Sellfile را به شما پیشنهاد کنم. لینک زیر:
#مدلسازی_کسب_و_کار
کانال من:
https://t.me/joinchat/AAAAADwASGBjvEsPiSZOFg
#مدلسازی_کسب_و_کار
بخش 2:
عنصر 1:شراکت/ شرکای کلیدی
در مدل کسب و کار هر سازمانی فارغ از این که چه محصولی تولید می کند یا چه خدمتی ارائه می دهد، بخش ها و فعالیت هایی هست که سازمان به دلایل زیر تصمیم می گیرد، به دیگری واگذار کند:
- آن فرایند برونسپاری شده کاری بسیاری تخصصی است و فقط از عهده ی برخی سازمان ها برمی آید یا آنها به طور اقتصادی تری می توانند آن را انجام دهند
- انجام آن فرایند نیازمند سرمایه گذاری کلانی است
- آن فرایند تولید برخی قطعات استاندارد می باشد (مانند پیچ، مهره، بلبرینگ، یا خدماتی مانند حمل و نقل، پست و غیره) که اصولا سازندگان خاصی هستند که آن را ارائه می دهند و ضرورتی به تولید آنها در سازمان نمی باشد و یا برای خدمات، ارائه دهندگان خاصی وجود دارند که آن را به شکل استاندارد شده در سازمان خود تعریف کرده اند
- ارائه ی آن خدمت یا تولید آن محصول در انحصار می باشد
- محدودیت های قانونی برای تولید یا ارائه ی آن محصول وجود دارد و سازمان مجبور است که خدمات خود را از نهادهای تعیین شده از سوی قانونگذار تهیه کند مانند چشمه های پرتونگاری (Radioactive)
- و دلایل دیگر.
شکل گیری شراکت طبق استراتژی های مدیریت استراتژیک می توانند به شکل های زیر شکل بگیرند:
- رابطه ی معمول مشتری- تامین کننده
- همکاری با رقیب به شکل مشارکت استراتژیک برای بهره مند شدن متقابل دو شرکت رقیب از مزایای یکدیگر
- سرمایه گذاری دو یا چند شرکت در یک کسب و کار به خصوص
- شراکت ها با دیگرانی که هیچ یک از حالت های بالا را ندارند و اصولا ممکن است فعال در کسب و کار فعلی سازمان نبوده یا بخشی از زنجیره ی تامین فعلی نباشند
دلایل اصلی برای ایجاد شراکت و انتخاب شریک استراتژیک:
- صرفه جویی در مقیاس: سازمان ها چنانچه بتوانند نرخ تولید خود را بالا ببرند، قیمت تمام شده ی محصول به شدت کاهش می یابد و با فرض موجود بودن بازار، مزیت رقابتی برای این حلقه ی شراکتی ایجاد می شود. به یاد داشته باشیم که در رقابت در دنیای مدرن، دیگر رقابت ها به شکل بنگاه به بنگاه نیست بلکه زنجیره ی تامین به زنجیره ی تامین است بدین معنی که کل زنجیره ی تامین باید متوازن و قوی باشد تا بتواند مزیت رقابتی ارزشمند ایجاد کند و یکی از مهم ترین مزیت های رقابتی، صرفه جویی در مقیاس است.
- تسهیم ریسک: در دنیای کسب و کار، ذات فعالیت مبتنی بر ریسک و عدم قطعیت است از این رو، طبیعتا دو یا چند بنگاه تجاری با ایجاد شراکت محکم و استراتژیک، در برابر تغییرات محیط بیرون، استقامت بیشتری را از خود نشان می دهند تا یک بنگاه تجاری.
- کسب منابع و فعالیت های خاص: برخی بنگاه ها، منابع یا فعالیت هایی را در اختیار دارند که در تملک دیگران نیست یا تملک آنها برای برخی بنگاه های تجاری، بسیار غیراقتصادی است از این رو برای دستیابی به این منابع حیاتی، ایجاد شراکت، از استراتژی های اجتناب ناپذیری است که در دنیای کسب و کار شکل می گیرد.
انتخاب یک شریک تجاری از طریق فرایند شراکتی دوسویه و سودمند برای همه ی طرف ها در شراکت، می تواند توانمندی های هر یک از بنگاه های سهیم در شراکت را ارتقا دهد یا اصطلاحا هم افزایی (Synergy) ایجاد نماید که در شرایط معمول امکان پذیر نیست یا بسیار دور از دسترس است. از این رو یکی از نکات بسیار مهم و کلیدی که جزء اجزای 9 گانه ی مدل کسب و کار هز کسب و کاری است، این است که از خود بپرسد که قرار است چه کارها، فعالیت ها، منابعی را خود، فراهم کند و چه مواردی قرار است یا امکان پذیر است از منابع دیگر فراهم شود.
در صورتی که قرار بر ایجاد شراکت است باید دقیقا مشخص شود که هر یک از طرفین یا طرف های دیگر دارای چه مسئولیت هایی هستند و به خصوص از همه مهم تر این که چه سازوکار قانونی بر این گونه روابط و شراکت ها حاکم است.
در پایان تشریح 9 عنصر، جمع بندی جامعی از ارتباط میان این عناصر به حضور ارائه خواهیم داد.
منتظر پست های ما باشید.
***************************
مدرن مدیریت کنیم!
modernmanagement.sellfile.ir
کانال:
https://t.me/joinchat/AAAAADwASGBjvEsPiSZOFg
#مدلسازی_کسب_و_کار
کانال من:
https://t.me/joinchat/AAAAADwASGBjvEsPiSZOFg
#مدلسازی_کسب_و_کار
بخش 1: نگاهی کلی به #مدلسازی_کسب_و_کار
کسب و کارها برای شکل گیری خود، نیاز به این دارند که مدل کسب و کارخود را شکل داده و بر اساس آن حرکت کنند. این بدین معنی نیست که صرفا کسب و کارهایی که مدرن هستند یا کسب و کارهایی که توسط افراد تحصیل کرده پایه گذاری شده اند دارای مدل کسب و کار هستند. از روزنامه فروشی سر کوچه، مغازه های خیابان ها تا پیچیده ترین کسب و کارهای دنیای امروز، که هر یک به گونه ای به دنبال خلق پول هستند –و حتی سازمان های غیر انتفاعی، دولتی و نیز خیریه که به دنبال ارائه خدمات به مشتریان خود هستندو سودآوری و خلق پول در آنها مصداق نداشته یا بسیار کمرنگ است- چه بخواهیم و چه نخواهیم دارای مدل شخصی خود برای ارائه ی کسب و کار هستند. تنها تفاوت امر در این است که در سازمان هایی که به شکل مدرن مدلسازی شده اند، این ساختارها تحت کنترل است و با استفاده از بازخوردهای دریافتی از محیط بیرونی، ساختار کسب و کار دچار دگرگونی می شود.
ساختار نه تکه ای بالا که مورد اشاره قرار گرفت، یکی از رایج ترین سیستم ها برای مدلسازی کسب و کارها است. این ساختار اعتقاد دارد که برای مدلسازی دقیق هر کسب و کاری، باید به این 9 عنصر توجه شود. این 9 عنصر شامل:
1- شرکای کلیدی
2- فعالیت ها
3- منابع
4- پیشنهاد ارزش
5- ارتباطات با مشتریان
6- درگاه ها و کانال ها
7- بخش های مشتری
8- ساختارهای هزینه ای
9- مدل درآمدی
با توجه به نظریه ی سیستم ها، نمی توان هر یک از این عناصر را به طور جداگانه تصور کرد چرا که این 9 عنصر در ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر، ساختار کلی مدل کسب و کار سازمان را تشکیل می دهند. ولی حقیقت این است که برای تحلیل و ژرف شدن و مطالعه ی مدل –به عنوان یک کل- ناچاریم اجزا و عناصر آن را مورد مطالعه قرار دهیم. از این رو نیاز است با رویکرد سیستماتیک –کل و کلان نگر- اجزای 9 گانه ی بالا را بررسی کنیم.
در پست های آینده، یکایک این عناصر را بررسی خواهیم کرد.
منتظر پست های ما باشید.
***************************
مدرن مدیریت کنیم!
modernmanagement.sellfile.ir
کانال:
https://t.me/joinchat/AAAAADwASGBjvEsPiSZOFg